12 Nisan 1961’de uzaya giden birinci insan olan Yuri Gagarin‘in kıssasını muhtemelen biliyorsunuz. Bir daha asla uçmamasına karşın, Gagarin’in Sovyet uzay programındaki mesleği bu muvaffakiyetin akabinde bitmedi. 1967’de, meslektaşı ve arkadaşı Vladimir Komarov tarafından, mürettebattan rastgele birinin uçamaması durumunda yedek kozmonot olacağı bir uçuş için çağrıldı.
Sovyetler Birliği 50. yıl dönümünü kutlamak üzereydi ve bu olayı kutlamak için kolay bir aktiflik kâfi olmayacaktı. Birkaç kozmonotun hayatını gereksiz yere riske atmak zorunda kalacaklardı.
Plan, yörüngeye iki uzay aracı göndermekti. Evvel Komarov’u taşıyan Soyuz 1 fırlatılacak ve Soyuz 2‘nin gelişi için bir gün beklenecekti. Uzay araçları daha sonra buluşacak ve Komarov kendi aracından Soyuz 2’ye geçerek bir uzay yürüyüşü yapacaktı. Soyuz 2’deki iki kozmonottan her ikisi de Dünya’ya hareket etmeden evvel Soyuz 1’e girecekti.
Lakin planlanan fırlatmadan aylar evvel bunun uygun gitmeyeceğinin sinyalleri görünüyordu. Uzay aracı incelendiğinde 200’den fazla yapısal sorun olduğu fark edildi. Arızaları listeleyen 10 sayfalık bir rapor oluşturuldu. Lakin hiç kimse, raporu başkan Leonid Brejnev’e götürecek cüreti gösteremedi. Çünkü Brejnev için bu misyon çok değerliydi ve gerçekleşemeyecek olduğunu söylemek, periyodun kuralları da göz önüne alındığında çok zordu.
Gagarin’in raporu teslim ettiği bilinen KGB’deki arkadaşının, uzay programına bağlı rastgele biriyle konuşması da KGB tarafından yasaklandı. Yani rapor bir nevi “kayboldu.” Bu durumda kozmonotlar için, mevte kesin bilet üzere görünen bu seyahate çıkmaktan öteki çere kalmıyordu.
Komarov’un arkadaşları, vazifesi reddetmenin sonuçlarının kesin vefattan daha az şiddetli olacağını düşünerek onu vazgeçmeye ikna etmeye çalıştı. Fakat Komarov, şayet çekilirse arkadaşı Gagarin’i göndereceklerini biliyordu. Çünkü Gagarin de vazifesi reddedecek biri değildi. Komarov, vefatı manasına gelebileceğini bile bile misyondan çekilmeyi reddetti.
Bunun yerine Komarov, kendisini mevte gönderen insanlardan küçük bir intikam alma aksiyonu planladı. Söylenilene nazaran, bir şeyler karşıt giderse, cenaze merasiminde tabutunun açık olmasını vasiyet etti.
Fırlatma gününde Gagarin, olağan protokole nazaran hareket etmeyerek Komarov ile konuşmak için fırlatma rampasına inmeden evvel bir basınç giysisi testi talep etti. Fırlatmayı iptal ettirecek kadar geciktirmeye çalışmış olabilir fakat planı buysa işe yaramadı. Komarov fırlatıldı ve uzay aracının içinde uzaya çıktı. Lakin oraya ulaştığında, güneş panellerinden biri açılmadı, işler süratle zıt gitti ve aracın çok az bir güce sahip olmasına sebep oldu.
Uzay ajansı ona acil iniş emri verdi fakat iş işten geçmişti. Kapsülü denetimsizce dönmeye başladı. İnişi denetim etmenin hiçbir yolu yoktu.
Ve böylelikle Sovyetler Birliği, 50. yılını bir cenaze merasimi ile kutlamak zorunda kaldı. Üstelik kömürleşmiş cesedi herkesin görebileceği halde sergileyerek. Vladimir Komarov ise bir uzay misyonunda ölen birinci insan olarak resmi kayıtlara geçti. Resmi olmayan inanca göreyse o, öleceğini bile bile uzaya gitmeyi kabul eden birinci isimdi.
6Y2U2X9J9A4
Kaynak: Chip https://www.chip.com.tr/haber/olecegini-bilerek-uzaya-giden-kozmonot-vladimir-komarov-hikayesi_99170.html